Hayatı Instagram Havasında Yaşamaya Başladım

 Geçen Cuma günü instagramı yükledim. Yeni oyuncağım oldu birdenbire. Sanki senelerdir bunun için yaşıyormuşum. Meğer ne hevesliymişim fotoğraf çekip, efekt verip, orada burada paylaşmaya. Bildiğin, instagram görgüsüzüyüm. Otu çöpü çekiyorum. Bu kadar geç dahil olduğum için üzülüp, “tühh be, iki ay önce olaydı, ne fotolar patlatırdım ben” diyerek içten içe hüzünleniyorum, bir boynumu falan büküyorum. Arkadaşlarıyla facebook’da okey oynamayı öğrenen annem gibiyim. Daha farklı bir anlatımla, bir çocuk için lunapark neyse, işte instagramda benim için o oluverdi.

Hayır, aslında düşününce, sadece fotoğraf paylaşılan ve yorum yapılan bir aplikasyon. Fotoğraflara efekt vermesi dışında pek bir özelliği yok ama böyle bir şey patladığına göre demek ki deli ihtiyaç varmış yada herkesin içinde yatan ve instagramla gün yüzüne çıkmayı  bekleyen bir fotoğrafçı varmış. Başka bir açıklama gelmiyor aklıma.

Genel olarak fotoğraflara baktığımda ise, herkes bir mutlu, sevgi dolu, rengarenk, sıcacık… canım ya. Bir diğer açıdan baktığımda, profesyonel makinayla fotoğraf çekip, oraya koyanları gördüm ki, herhangi bir yorum yapmak istemiyorum haklarında. Anladın sen. O an gördüğün, ilginç ve güzel gelebilecek şeyleri çek, bir iki efekt ver diye yapmış adamlar onu. Profesyonel makinayla çekilen fotoğrafları koyacak kadar hırs yapmanın bir gereği yok. Yapma demiyorum, hobi olarak yine yap. Bak yorum yapmayayım dedim ama yine tutamadım çenemi. Neyse.

Aklıma takılan bir diğer şey ise, bu programı yazanların ne kadar kazandıkları. Resmen, kullanmaya başladığımdan beri bunu düşünüyorum. Değilim desemde, bir yerde içim fesat işte.

Toparlıyorum, artık benim de bir instagram adresim var. seçil seçti olarak arama beni oralarda. Twitter adresimle aynı. “secil_pala” olarak arayıp bularak, paylaştığım birbirinden ilginç, başka yerde asla göremeyeceğin, bulut, kedi, oje, kupa, fincan, yemek, makaron, kahve… gibi fotoğrafları takip edebilirsin. Byee.