23 Nisan 2012 Pazartesi

Bir Terapi Yöntemi Olarak Therapy


   Hafta sonu Bu’lar la beraberdim. Cumartesi akşamı Bu’nun eşi Çağ “Beyoğlu’na gidicem” diyince hemen bizim gözümüzde parlayan bir yıldız oldu tabi. E sen gidersin de, biz gidemez miyiz yıldızı. Biz de Bu’yla birlikte dooğru Casita’ ya yemeğe. Söz konusu insan Bu olunca akşam 10 denmiyor, bu saatte yediğim kilo olur denmiyor,  Casita’da çökertme yenebiliyor. Oradan da hadi dedik Therapy’e gidelim, mojitolarımızı içerek yaza meerhaabaaa deriz. Kız kıza rahat rahat eğlenebileceğimiz Reasurans’da ki Therapy’e.

   Ben buraya iki yıldır ara ara gidiyorum, genelde kız arkadaşlarımla. Rahatça hepimizin eğlenebildiği tek tük yerlerden biri. Deli gibi hazırlanıp gitmeye de gerek yok. Zaten öyle gitseniz, bi tuhaf kaçarsınız ortamda. Biz genelde spor ayakkabılarımız, altımızda kotumuz, üstümüzde bir tshirt falan gidiyoruz. Ve o küçücük yerde ne eğlenme ne eğlenme size anlatamam. Kendisinden umulmadık bir performansı var Theraphy’nin.

   Hemen bizi bir köşeye aldılar, yanımızda da doğum günü masası. Yaş ortalamaları 20-25 arasında. Pastaları geldi, bir fotoğraf çekemediler, en sonunda Bu’ya fenalıklar geldi, “verin makinayı siz beceremeyeceksiniz, ben çekeyim, yanaşın bakim yanaşın” diyerek olaya inanılmaz bir şekilde el attı. Nasıl sevindiler, sanki o an için yaşamışlar. Sonra bize pasta yolladı doğum günü kızı hehe. Biz pastamıza bir çatal atmıştık ki Çağ geldi. Bak dedik, pastanı bile getirttik. Sonrası zaten Çağ ve Bu çiftiyle şarkı göndermeceler, masaya gelip giden mojitolar, happy hours …

   Çıkışta eve koşa koşa gittik ama onun sebebini asla söyleyemem. Beni öldürür Bu – Çağ çifti öldürürr.

   Yani demem o ki, siz de arada rahat rahat eğlenmek ama gerçekten etrafı kesmeden, rahatsız edilmeden sadece eğlenmek isterseniz Therapy seçeneklerinizden biri olabilir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder